Nitrogliceryna niepokoju
W magazynie
Liczba stron
280
Język wydania
polski
Wydawnictwo
Dowody na istnienie
Rok wydania
2023
Opis
„Guerriero niezbicie dowodzi, że dziennikarstwo może być również jedną ze sztuk pięknych i tworzyć dzieła o wysokiej wartości, nie rezygnując przy tym z podstawowego obowiązku, jakim jest informowanie” – napisał Mario Vargas Llosa.
Twórczość Leili Guerriero – najlepszej reporterki w Ameryce Łacińskiej – charakteryzuje się gracją stylu, dziennikarskim profesjonalizmem i pokorą.
Nitrogliceryna niepokoju to wybór jej tekstów przygotowany specjalnie dla polskiego czytelnika. Są tu portrety oddanych żon Borgesa i Onettiego, które po ich śmierci zarządzają narracją o słynnych pisarzach, a także najsłynniejszej tancerki tanga („Tango jest jak akt miłości. Podchodzisz, muskasz nogi mężczyzny, a potem agresywnie zahaczasz i blokujesz. I to jest orgazm”). Reportaże o przyjaźni niemożliwej, o antropologach identyfikujących szczątki ofiar dyktatury argentyńskiej, o cmentarzu na Malwinach (Falklandach), o którym przez lata Argentyńczycy nic nie wiedzieli. Eseje i felietony o perwersyjnym sposobie poznawania świata na city tours, o zawodowych pokusach dziennikarzy czy wreszcie o biznesie strachu, który polega na kontrolowaniu nitrogliceryny niepokoju tak, żeby nie wysadziła piszącego w powietrze.
Jak zauważa dziennikarka w jednym z esejów, warto dostrzec różnicę między pisaniem „poprawnym” a „obrzydliwie dobrym” – i urzeczywistniać to drugie.
Leila Guerriero pisze obrzydliwie dobrze.
Autor | Guerriero Leila |
---|---|
Wydawnictwo | Dowody na istnienie |
Rok wydania | 2023 |
Język wydania | polski |
Oprawa | Zintegrowana |
Liczba stron | 280 |
Numer ISBN | 9788366778504 |
Kod paskowy (EAN) | 9788366778504 |
Podtytuł | Reportaże, portrety, rozważania o dziennikarstwie |
Tłumaczenie | Bogumiła Lisocka–Jaegermann i Beata Szady |
Opinie klientów