Ostre stany zagrożenia życia w obrażeniach ciała

Do późnego średniowiecza dominowały rany zadawane bronią białą, wraz z pojawieniem się prochu strzelniczego zwiększyła się energia zadawanych obrażeń, a przez to ich rozległość, oraz pojawił się nowy czynnik – wysoka temperatura. W dobie rozkwitu przemysłu ciężkiego masowym problemem stały się wypadki przy pracy, natomiast z postępem motoryzacji przybyła znaczna liczba pacjentów poszkodowanych w wypadkach drogowych. Ciężkie obrażenia ciała wydają się całkowicie nieprzewidywalne zarówno ze względu na ich rozległość, różne czynniki sprawcze, czas zdarzenia i transportu do szpitala, jak i wyjściowy stan pacjenta w chwili zdarzenia oraz jego obciążenia chorobowe. Mimo że każdy uraz jest inny, postępowanie w większości przypadków powinno być zgodne z wytycznymi i algorytmami. „Ostre stany zagrożenia życia w obrażeniach ciała” to skarbnica wiedzy o postępowaniu ratunkowym w różnych stanach zagrożenia życia związanych z urazami. Jednolity układ rozdziałów obejmujący medyczne czynności ratunkowe w części przedszpitalnej, leczenie ratunkowe w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym oraz specjalistyczne leczenie w docelowym oddziale szpitalnym pomaga w poruszaniu się po obszernej tematyce. Autorami są wybitni specjaliści, znawcy tematu, nauczyciele akademiccy i doświadczeni praktycy. Książka jest doskonałym źródłem wiadomości przede wszystkim dla osób przygotowujących się do egzaminu specjalizacyjnego z medycyny ratunkowej, chirurgii czy ortopedii, a także lekarzy pracujących w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych i Centrach Urazowych. Powinna też zainteresować studentów medycyny.