Harem

Mała Józia, córka ubogich włościan z Brzezin, by ratować rodzinę przed śmiercią głodową, zostaje sprzedana do pańskiego haremu, złożonego z prostych dziewek, ubogich szlachcianek i zawodowych ladacznic. Zamienia wiejską chałupę na puchową pierzynę. Dziewczyna bez wykształcenia i jakiejkolwiek wiedzy o świecie zdobywa pod okiem Egipcjanki Sahiji, niegdyś odaliski w haremie perskiego księcia, ogładę i orientalne umiejętności w zakresie ars amandi. Ogrzewa łoże słynącego z erotycznych podbojów, hulaki i pijanicy Zamoyskiego w przytulnym dworku w Zamościu i w żołnierskim namiocie podczas wojennych wypraw. Idyllę przerywa ślub tego najpotężniejszego wówczas magnata Rzeczpospolitej z Marią Kazimierą d`Arquien, późniejszą żoną króla Jana III Sobieskiego. Sobiepan zamyka bowiem swój harem i odprawia (na moment:)) dziewczęta. Splecione rzeczywiste losy spadkobiercy fortuny Zamoyskich i wnuka pierwszego ordynata – Jana zwanego Sobiepanem, i fikcyjnej bohaterki, wiejskiej dziewuszki sprzedanej do magnackiego haremu, są pretekstem do pokazania barwnej obyczajowości czasów królowania Jana IIKazimierza Wazy, potopu szwedzkiego i zmagań z turecką potęgą, a także rozkwitu renesansowego miasta idealnego – Zamościa. Dr hab. prof. nadzw. Waldemar Bednaruk, współautor i konsultant powieści, zadbał o to, by opisane wydarzenia, również te pomijane w podręcznikach, nie przeczyły historycznej prawdzie.