Pierwszy dzień wolności

Ido Lateman urodził się w 1977 roku, chociaż właściwszą datą zdaje się być 19 lutego 1996 roku. Od tego dnia, za popełnienie zbrodni zabójstwa, odbywa on karę dożywotniego pozbawienia wolności. To człowiek spóźniony w każde z miejsc i we własne życie, obarczone złamaniem najważniejszego z przykazań. Jego twórczość porusza zarówno to zagadnienie, jak i poczucie winy czy kary. Opowiada też o innych spóźnionych ludziach, o ich zbrodniach i rzeczywistości, w której muszą nieść niewybaczalne brzemię. W poszukiwaniach najbardziej odpowiednich słów Lateman dociera na każde z literackich pól. Jest poetą, prozaikiem i dramatopisarzem. Jego wiersze ukazują się zarówno w antologiach poezji więziennej, jak i profesjonalnych wydawnictwach. Debiutem poetyckim jest tomik wierszy Przypadkiem, wydany w roku 2013. Opowiadania i dramaty były wielokrotnie nagradzane (m.in. w przeglądach literackich w Sztumie i Bydgoszczy, a także konkursach na sztukę teatralną w Tarnowie i Jeleniej Górze). Jeden z dramatów doczekał się nawet inscenizacji w teatrze Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (List – 2013). Ido Lateman jest jednak przede wszystkim skazanym na dożywocie więźniem. Za murami kończy szkołę zawodową, liceum, zdaje maturę, pracuje przy wytwórstwie tworzyw sztucznych, w więziennym radiowęźle i kuchni. Przez niemal osiem lat zajmuje się redakcją gazety osadzonych „Szczególne Miejsce”, jest pomysłodawcą Ogólnopolskiego Przeglądu Więziennych Form Dziennikarskich „Negatyw”, współorganizatorem akcji charytatywnych i zbiórek słodyczy dla dzieci z hospicjum, domów dziecka czy Centrum Interwencji Kryzysowej. Spotyka się z wychowankami domów poprawczych i ośrodków wychowawczych, gimnazjów i liceów, a także studentami prawa i resocjalizacji.