Wyuczona bezradność

W książce Autor porusza wiele aktualnych i istotnych społecznie zagadnień związanych z koncepcją wyuczonej bezradności, wskazując między innymi na wyzwania psychologii uzależnień, psychologii zadłużenia, a także dylematy związane z szeroko pojętą praktyką pomagania, również w czasach pandemii. W pierwszej części dokonano przeglądu wiedzy na temat przyczyn i mechanizmów powstawania syndromu wyuczonej bezradności, jego groźnej dynamiki i postępującego charakteru. Omówiono specyfikę szkód powstających w wyniku utraty kontroli nad istotnymi aspektami życia człowieka - tzw. treningu bezradności. Druga część to przegląd możliwych zastosowań proponowanego podejścia w różnych obszarach pomocy: terapii uzależnień, wsparcia osób zadłużonych, w działaniach penitencjarnych, procesie edukacji, czy przeciwdziałania bezrobociu, wypaleniu zawodowemu. Część tą kończy dygresja dot. wykluczenia społecznego i zagrożeniem społeczną bezradnością. W trzeciej części Autor rekomenduje praktyczne wskazania dla wykorzystania teorii wyuczonej bezradności. Książka została napisana przystępnym językiem, wsparta licznymi przykładami i odwołaniami.